Οταν ο Ντόναλντ Τραμπ μπήκε για πρώτη φορά στο Οβάλ Γραφείο τον Ιανουάριο του 2016 το πρώτο πράγμα που τοποθέτησε σ’ αυτό ήταν μία φωτογραφία του πατέρα του, Φρεντ. Καμιά άλλη και καμία με τη μητέρα του, τη Μαίρη Τραμπ.
Ο Τραμπ δεν αναφέρεται ποτέ στη μητέρα του, η οποία πέθανε το 2000 και όπως όλα δείχνουν το ότι ο Τραμπ δεν σέβεται τις γυναίκες μάλλον πήγάζει από την προβληματική σχέση που είχε με τη μητέρα του.
Από τον Μπους και τον Κλίντον, μέχρι τον Ομπάμα, όλοι σε κάποια αποστροφή κάποιας ομιλίας ή κάποιας συνέντευξής τους είχαν αναφερθεί με τρυφερό τρόπο στο πρόσωπο που τους έφερε στη ζωή. Αυτό συνέβη ελάχιστες φορές με τον Τραμπ.
Η μητέρα του Αμερικανού προέδρου, που είχε καταγωγή από τη Σκωτία φέρεται να ντρεπόταν για τα… καμώματα του τέταρτου παιδιού της κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘90.
Oταν ο γιος της έπαιρνε διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο, Ιβάνα, για ένα διάστημα, οι παπαράτσι την ακολουθούσαν παντού και την φωτογράφιζαν αδιάκοπα -κάτι που φέρεται να την ενοχλούσε σφόδρα. Και, όπως αναφέρει άρθρο του περιοδικού Vanity Fair, το 1990, η Μαίρη Τραμπ «αισθανόταν φρίκη» από το ρόλο του γιου της σε αυτή την ιστορία. Εκείνη τη χρονιά, όπως ισχυρίζεται το ίδιο περιοδικό, η Μαίρη Τραμπ ρώτησε την Ιβάνα: «Τι είδους γιο μεγάλωσα;».
Ψυχολόγοι στις ΗΠΑ, οι οποίοι αναλύουν τη συμπεριφορά του προέδρου, έχουν αρκετές φορές σχολιάσει εάν ο «εκρηκτικός» χαρακτήρας του, η ανάγκη του για συνεχείς επαίνους αλλά και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται στις γυναίκες, «πηγάζει» από τη σχέση του με την μητέρα του.
Κάποια στιγμή η Μαίρη Τραμπ σημείωσε για τον γιο της: «Ναι, είναι ένας βλάκας με μηδενική κοινή λογική και καμία κοινωνική δεξιότητα. Ελπίζω να μην μπλεχτεί ποτέ με την πολιτική γιατί θα είναι μια καταστροφή».
Ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, εκτός του ότι παραπέμπεται και επισήμως σε δίκη μετά την εισβολή στο Καπιτώλιο, βρίσκεται στην απομόνωση τόσο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς έχουν μπλοκαριστεί οι λογαριασμοί του παντού και, όπως φαίνεται, και από τον επιχειρηματικό και τραπεζικό κόσμο, αλλά και από τον κόσμο του θεάματος.
Μετά τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου και ιδίως μετά τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου, ακολουθείται μία τακτική «damnatio memoriae» (καταδίκη της μνήμης) απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ.