Η Σοφία Μπεκατώρου, έμεινε χρόνια άυπνη.
Είμαι σίγουρη.
Το να μην μιλάς, για χρόνια, είναι αργός θάνατος.
Ξέρω……
Το να κρατάς μυστικό μέσα σου, την σαπίλα του άλλου , είναι το πιο τοξικό πράγμα, που μπορείς να βιώσεις.
Και πόσο μάλλον, όταν το τέρας είναι δυνατό, με γερές πλάτες, που τον στηρίζουν!
Γιατί το συγκεκριμένο τέρας ήταν για 30 ολόκληρα χρόνια γερά βιδωμένο, από το σύστημα και τα εκάστοτε πολιτικά κόμματα! Είχε όπως τόσοι άλλοι σαν κι αυτόν ασυλία!
Η ψυχρότητα στη διατύπωση, η μηδενική ενσυναίσθηση και η ελαφρά αμφιβολία που είχε η επίσημη ανακοίνωση της Ομοσπονδίας στην καταγγελία της Ολυμπιονίκη , είναι η απόδειξη.
Γιατί μην μου πείτε ότι κανείς δεν ήξερε η δεν είχε ακούσει κάτι τόσα χρόνια!
Το σύστημα πάντα γνωρίζει, μην γελιέστε. Γνωρίζει αλλά προστατεύει και την αλυσίδα του συστήματος. Αν σπάσει ένας κρίκος, το σύστημα κινδυνεύει….
Η αλαζονεία του τέρατος, πολλαπλασιάζεται με την σιωπή και την ανοχή της εξουσίας. Γιατί η ατιμωρησία είναι το μεγαλύτερο ποινικό αδίκημα, σ αυτήν την χώρα.
Η δικαιοσύνη, δυστυχώς συχνά είναι το έγκλημα των ισχυρών. Το να σηκώσεις το πληγωμένο ανάστημα σου, ενάντια σ ένα στημένο και δογματικό καθεστώς, ισοδυναμεί με χαρακίρι!
Όσοι το έχουν βιώσει, ξέρουν. Γι αυτό δεν μιλάς και προχωράς.
Έτσι έκανε η Ολυμπιονίκης μας Σοφία Μπεκατώρου και όλες οι άλλες αθλήτριες τόσα χρόνια.
Ξέρετε τι συμβαίνει όταν μια γυναίκα σαν την Σοφία Μπεκατώρου ομολογεί, πως έπεσε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης ?
2-3 εξ αυτών, θα γίνουν έξαλλοι και θα της προτείνουν να κινηθεί νομικά εναντίον του. Θα της συμπαρασταθούν. Θα την πιστέψουν. Κάποιοι θα την ρωτήσουν μήπως δεν αποκωδικοποίησε σωστά την συμπεριφορά του θύτη. Άλλοι θα της πουν πως είναι υπερβολική. Μερικοί θα την κατηγορήσουν, πως του έδωσε το θάρρος να της συμπεριφερθεί κατ’αυτόν τον τρόπο.
Η πλειοψηφία, θα της ζητήσουν να μην τον καταγγείλει γιατί ”θα καταστραφεί κοινωνικά ο θύτης, θα χάσει την δουλειά του, και η ίδια δεν θα είναι έτοιμη ψυχολογικά να αντιμετωπίσει τον νομικό Γολγοθά στον οποίο θα βρεθεί.
Άλλωστε κανείς δεν έπαθε τίποτα. “Μην του το κάνεις αυτό.” “Στο τέλος θα νιώσεις ενοχές.” Εκτός από την πρώτη κατηγορία ανθρώπων, όλες οι υπόλοιποι (εφόσον γνωρίζουν προσωπικά τον θύτη), θα συνεχίσουν να του συμπεριφέρονται σαν να μην άκουσαν ποτέ τίποτα για την συμπεριφορά του. Θα έχουν αυτόματα θεωρήσει πως ό,τι άκουσαν από το θύμα, ήταν αποκύημα φαντασίας ή ευθιξίας .
Κάποιοι άλλοι θα την ρωτήσουν με υποβόσκουσα αμφιβολία , γιατί άργησε τόσο καιρό να μιλήσει. Γιατί τώρα? Δεν θα αναρωτηθεί σχεδόν κανείς, πως έζησε τόσα χρόνια, στην σιωπή….. Πως επέζησε, από το καυτό κάρβουνο μέσα της, που λέγεται θυμός.
Γράφοντας για την Σοφία, δεν θα ξεχάσω ποτέ, αυτά που μου είχε πει κάποτε, η θρυλική Νάντια Κομανέτσι πριν από μια συνέντευξη μας, στο MEGA. Είχε αυτήν την μόνιμη θλίψη στο βλέμμα της, την θλίψη της σιωπής, και τόλμησα να την ρωτήσω off camera…… Μετά από λίγα χρόνια, δήλωσε την απίστευτη ιστορία της, με τον δικτάτορα Τσαουσέσκου…..
Όλοι εμείς, που μείναμε άναυδοι από την εξομολόγηση της Σοφίας και των άλλων αθλητριών, οφείλουμε να τις στηρίξουμε απόλυτα, χωρίς καμία αμφιβολία και ενδοιασμό!
Γιατί αρκετές πληγές έχουν…….
