Στέφανε μου….
- Που γεννήθηκες, που μεγάλωσες, σε ποια γειτονιά; Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πλατεία Αμερικής, στον Άγιο Αντρέα.
- Που πήγες δημοτικό; Στον Τυχόπουλο.
- Είχες μακριά μαλλιά ως παιδί ή κοντά; Στο δημοτικό κοντά κι αργότερα μακριά.
- Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παιχνίδι; Πετροπόλεμος, κλέφτες κι αστυνόμοι ή μακριά γαϊδούρα; Κανένα απ’ όλα αυτά. Ποδόσφαιρο, σε τσιμεντένιο δρόμο.
- Είχες κρυψώνα; Όχι
- Σε ποια ηλικία κάθισες πρώτη φορά στο πιάνο; Στα πέντε.
- Ποια ήταν η πιο συνηθισμένη αταξία σου; Δεν υπήρχε συγκεκριμένη αταξία, κυρίως ήταν ο «αναρχικός» τρόπος, που αντιμετώπιζα τον περίγυρο….
- Όταν έκανες αταξίες, έτρωγες ξύλο ή σε έβαζαν τιμωρία; Η έννοια «ξύλο» δεν υπήρχε ποτέ στο σπίτι μου. Απλώς οι γονείς μου, μου έβαζαν τις φωνές.
- Τους κολλητούς σου τότε πως τους έλεγαν; Έχεις ακόμα επαφή με κάποιους; Αλίμονο! Ο Εμιλ και ο Δημήτρης. Με τον Εμιλ έχουμε επαφή κι έχω βαφτίσει την κόρη του.
- Μέχρι ποια ηλικία φορούσες κοντό παντελονάκι; Μέχρι την τρίτη δημοτικού περίπου.
- Θυμάσαι κάποιο παιχνίδι σου, που του «έβγαλες τα μάτια»; Ναι ένα ηλεκτρικό τρένο.
- Ποιο φαγητό ήταν το αγαπημένο σου; Το φρικασέ
- Γλυκό; Κρέμα καραμελέ
- Πήγαινες εκκλησία ή κατηχητικό; Σε πολύ μικρή ηλικία πήγαινα στην εκκλησία την περίοδο του Πάσχα, κατηχητικό όχι.
- Τι ταλέντο είχες μικρός; Μουσική ας πούμε?!! (γέλια)
- Στο σχολείο απήγγειλες ποτέ ποίημα ή συμμετείχες σε σκετς; Ε, βέβαια! Στο δημοτικό θυμάμαι είχα κάνει κάποια απαγγελία ποιήματος, (μη με ρωτήσεις ποιο)! Αργότερα στο λύκειο έπαιξα στην «Αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη (φωτογραφία κάτω), το ρόλο του Σταύρου, παρουσία του ίδιου του συγγραφέα. Θυμάμαι είχα πάρει πάρα πολύ σοβαρά το ρόλο μου και κατά λάθος άνοιξα την μύτη του συμπρωταγωνιστή μου (πολύ ρεαλιστική απόδοση!!)
- Παρέλαση πήγες ποτέ; Φυσικά, και ήμουν και σημαιοφόρος!
- Αν σου πω να θυμηθείς το αγαπημένο σου τραγούδι ως παιδί… ποιο ήταν; Ήταν ολόκληρη Η λίμνη των κύκνων του Τσαικόφσκι. Αργότερα στην εφηβεία μου, θυμάμαι ήμουν «τρελαμένος» με την «Ρεζέρβα» του Διονύση Σαββόπουλου.
- Πότε πήγες για πρώτη φορά σε θεατρική παράσταση; Ποια ήταν; Πρέπει να ήταν (όχι ακριβώς θεατρική παράσταση) πάλι Η Λίμνη των Κύκνων, που είχε ανέβει τότε στο Ηρώδειο.
- Τις αποκριές τι ντυνόσουν συνήθως; Η πιο αστεία εμφάνιση, που θυμάμαι και είχε προκαλέσει πάρα πολύ γέλιο, ήταν όταν ντύθηκα σηματοδότης…! Αργότερα, με την παρέα μου είχαμε ντυθεί ο ένας παπάς, ο άλλος Κουασιμόδος κι εγώ Χάρος και τρομάζαμε τον κόσμο στις γωνίες.
- Διάβαζες παιδικά περιοδικά, με περιπέτειες; Ποια; Λούκυ Λουκ.
- Το αγαπημένο σου cartoon; Ο Αστερίξ.
- Έκανες ποτέ πάρτι στο σπίτι σας; Δυστυχώς για τους γονείς μας ναι. Το σπίτι μετά ήθελε ανακατασκευή.
- Σε δυσκόλευε κάποιο μάθημα; Δεν ήταν θέμα δυσκολίας αλλά θέμα βαρεμάρας και πλήξης, αν εξαιρέσουμε ελάχιστες περιπτώσεις, όπου είχαμε καθηγητές, που μας έκαναν να ενδιαφερθούμε για κάποιο μάθημα. Όπως ας πούμε μία φιλόλογος, που μας έκανε ν’ αγαπήσουμε την αρχαία ελληνική γλώσσα.
- Στην τάξη καθόσουν μπροστά ή προς τα πίσω; Πάντα μπροστά, για να μη προκαλώ υποψίες. Παρ’ όλα αυτά δημιουργούσα αρκετά προβλήματα αλλά πάντα με διάθεση χιούμορ και ποτέ κακοπροαίρετα.
- Ποιος δάσκαλος ήταν ο αγαπημένος σου; Ο κ.Φανδράκης, ήταν μαθηματικός, με πολλή αγάπη για τη μουσική και είχαμε βρει μαζί συσχετισμούς μεταξύ της μουσικής και των μαθηματικών. Εκτός σχολείου, ήταν ο Θανάσης Παπαθανασίου, που μ’ έβαλε στην πιο φιλοσοφική έννοια των μαθηματικών και έκτοτε τα λάτρεψα.
- Δασκάλα; Η δασκάλα μου στο δημοτικό, η κα Μαρίκα Φρέρυ, η οποία σημειωτέο ήταν δασκάλα και της μητέρας μου και της αδερφής μου. Έφυγε σε ηλικία 90 τόσο χρονών, έχοντας γράψει αρκετά βιβλία, στα οποία με αναφέρει όπως κάνει αναφορά και σε πολλούς άλλους, που διέπρεψαν στον χώρο τους. Καταπληκτική δασκάλα με όλη τη σημασία της λέξης!
- Σε ποια ηλικία φόρεσες πρώτη φορά γραβάτα; Στη μετ’ εφηβική ηλικία κι αυτό, μόνο γιατί σε κάποιες περιπτώσεις έπρεπε.
- Στο γυμνάσιο, έκανες ποτέ κοπάνα; Αν ναι πότε; Επειδή έκανα συνέχεια, δεν θυμάμαι ημερομηνίες…. χαχαχαχαχαααααα
- Είχες πάρει ποτέ αποβολή; Ουκ ολίγες φορές! Τις περισσότερες φορές δικαίως…!
- Είχες ακμή; Όχι! Είχα μυωπία!!
- Το πρώτο σου φιλί σε τι ηλικία προέκυψε; Δεν θυμάμαι…
- Πως την έλεγαν την τυχερή; Δεν θυμάμαι είπαμε….
- Καθηγήτρια σου είχες ερωτευτεί (πλατωνικά); /αν ναι τι μάθημα σας έκανε; Ούτε γι’ αστείο! Γενικά μπορώ να πω ότι με απωθούσε αφάνταστα το σχολείο και ο,τιδήποτε αυτό συμπεριελάμβανε εκτός από τις εξαιρέσεις, που προανέφερα.
- Που πήγατε πενθήμερη; Στο μπιλιαρδάδικο, που υπήρχε απέναντι από το σχολείο (γέλια). Κανείς δεν ήθελε πενθήμερη, όλοι θέλαμε την νόμιμη κοπάνα.
Μπορείτε να τον εντοπίσετε ανάμεσα στους συμμαθητές του στο δημοτικό; (άντε, θα βοηθήσω. Δεύτερη σειρά απο κάτω, δεύτερος από δεξιά)
(Μια τελευταία ερώτηση για το φινάλε)
Και τώρα που απάντησες σε όλες αυτές τις ερωτήσεις…. θέλω να μου πεις πως αισθάνθηκες που σε ανάγκασα να κάνεις όλο αυτό το ταξίδι πίσω στον χρόνο.
Θέλω πραγματικά να σ΄ ευχαριστήσω για όλο αυτό το άκρως θεραπευτικό ταξίδι, που με ανάγκασες να βγω από την καθημερινότητα μου και να ανατρέχω στο παρελθόν. Να ψάξω κούτες, να βρω φωτογραφίες, να θυμηθώ- ότι μπόρεσα. Και γμτ συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος.
Για περισσότερο Στέφανο, διαβάστε εδώ
Κορκολής & Καβάφης: https://bit.ly/2FsdOlg
Κορκολής – Καβάφης: Κι’ όμως έγινε Χρυσός δίσκος https://bit.ly/33nL0m6
Κορκολής – Θεοδωράκης: https://bit.ly/33i8h9j
Η μουσική δεν είναι άθλημα, όπου υπάρχει ο πρώτος, ο δεύτερος κτλ… https://bit.ly/3iqbolN
Τόσο οι συνεντεύξεις, όσο και οι φωτογραφίες είναι πνευματική ιδιοκτησία του www.nikosonline.gr και ως εκ τούτου απαγορεύεται η αναδημοσίευση όλου ή μέρους του άρθρου- χωρίς την γραπτή ή προφορική άδεια μου.
Νίκος Μουρατίδης
