Στο βιβλίο μου «Καθρέφτες και είδωλα», η Στέλλα και η Κατερίνα, αντικρύζουν το χειρότερο πρόσωπο της βίας. Τη βία μέσα στο σπίτι τους, μέσα σε εκείνο το χώρο, που θα έπρεπε να είναι ένα απόλυτα ασφαλές και προστατευμένο καταφύγιο για κάθε άνθρωπο. Η Στέλλα και η Κατερίνα, δοκιμάζονται σκληρά, θυσιάζονται η μία για την άλλη, φτάνουν στα άκρα. Η Στέλλα και η Κατερίνα είναι φανταστικά πρόσωπα.
Μέχρι να τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του κειμένου, κάπου στον κόσμο, κάποια εικοσάχρονη θα κακοποιηθεί και θα δολοφονηθεί από τον σύντροφό της· κάποια δωδεκάχρονη θα εξαναγκαστεί σε γάμο· κάποια τετράχρονη θα υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων· κάποια τριαντάχρονη θα χάσει τη δουλειά της γιατί δεν υπέκυψε στις σεξουαλικές πιέσεις του εργοδότη της· κάποια θα βιαστεί από τον πατέρα της· κάποια θα πουληθεί σαν σεξουαλικό παιχνίδι· κάποια θα ξυλοκοπηθεί για πολλοστή φορά από τον σύζυγό της. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Και όλες αυτές οι «κάποιες» έχουν ένα και μόνο κοινό: Είναι γυναίκες.
Υπάρχει μια μορφή βίας που αγγίζει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους. Ένα δισεκατομμύριο γυναίκες. Λέγεται έμφυλη βία και είναι η βία που δέχεται ένας άνθρωπος λόγω ενός τυχαίου βιολογικού γεγονότος. Του φύλου του.
Στην πολιτισμένη μας Ευρωπαϊκή Ένωση, μία στις τρεις γυναίκες θα υποστεί κάποιας μορφής βία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της. Στις λιγότερο «πολιτισμένες» κοινωνίες, το ποσοστό φτάνει τις εφτά στις δέκα.
Συνήθως ο «δράστης» ανήκει στον στενό οικογενειακό κύκλο του θύματος, και στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων είναι ο σύζυγος ή ο σύντροφος. Εκείνος που κανονικά θα έπρεπε να είναι το ασφαλές καταφύγιο και το στοργικό χάδι.
Η βία έχει πολλά πρόσωπα. Είναι το χέρι που σηκώνεται για να χτυπήσει· είναι το στόμα που βρίζει και ταπεινώνει· είναι η απειλή πως, αν αντιδράσεις, δε θα ξαναδείς τα παιδιά σου ή πως εσύ και τα παιδιά σου θα πεινάσετε· είναι η περιφρόνηση, η αδιαφορία και η εγκατάλειψη· είναι ο ασφυκτικός έλεγχος και η καταπίεση· είναι ο σεξουαλικός εξαναγκασμός και η εκμετάλλευση.
Περισσότερες από τις μισές γυναίκες που βιώνουν μια τέτοια κατάσταση δε μιλούν. Υπομένουν το μαρτύριό τους σιωπηλά και με κατεβασμένο κεφάλι. Γιατί η γυναίκα-θύμα δέχεται από παντού κριτική. Ο βασανιστής της την κατηγορεί πως προκαλεί η ίδια την τιμωρία της. Πως εκείνη φταίει, πως εκείνη τον αναγκάζει να της φερθεί βάναυσα. Οι «απ’ έξω», συνήθως τα μέλη της πατρικής οικογένειας, την επικρίνουν που δε φεύγει, που δεν αντιδρά, που δεν προστατεύει τον εαυτό της. Παρόλο που συνήθως οι ίδιοι την έχουν «εκπαιδεύσει» να δέχεται κάποιας μορφής κακοποίηση. Και κάπως έτσι, εκείνη καταλήγει να σκύβει ακόμα περισσότερο το κεφάλι.
Σχετικές έρευνες αποδεικνύουν πως η καραντίνα έχει αυξήσει δραματικά τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και βίας κατά των γυναικών. Αλλά δεν είναι η καραντίνα που γεννά τη βία. Ο εγκλεισμός δίνει απλώς περισσότερες ευκαιρίες για το ξέσπασμα της βίας. Το άγχος της πανδημίας, η ανεργία, η οικονομική στενότητα, δίνουν απλώς περισσότερες αφορμές. Όμως, το μοτίβο της βίαιης συμπεριφοράς προϋπάρχει, δεν είναι προϊόν καραντίνας.
Υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Η έμφυλη βία είναι μια κακοφορμισμένη πληγή στο πρόσωπο της ανθρωπότητας, με τεράστιες και πολύπλευρες προεκτάσεις. Όσο το φαινόμενο της έμφυλης βίας συνεχίζει να αποτελεί παθογένεια της ανθρώπινης κοινωνίας, είναι σίγουρο πως η ισότητα των φύλων είναι ακόμα μακριά. Και όσο δεν υπάρχει πραγματική ισότητα, είναι σίγουρο πως η έμφυλη βία θα αναπαράγεται και θα διαιωνίζεται.
Όλοι μα όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Όλοι μα όλοι μπορούμε να γίνουμε φορείς αλλαγής. Αν είσαι γονιός, μεγάλωσε σωστά τα παιδιά σου. Δίδαξέ τα με το παράδειγμά σου, και όχι μόνο με λόγια, να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους. Αν είσαι δάσκαλος, μάθε στα παιδιά πως η αξία του ανθρώπου δεν έχει φύλο, ούτε χρώμα, ούτε θρήσκευμα, ούτε εθνικότητα. Η αξία των ανθρώπων είναι ίδια, και είναι πάνω και πέρα από τις μεταξύ τους διαφορές. Αν είσαι εργοδότης, δώσε τις ίδιες ευκαιρίες στη γυναίκα-εργαζόμενη, μην την τιμωρείς που είναι ή πρόκειται να γίνει μάνα. Αν είσαι απλά ένας πολίτης, στήριξε γυναικείες οργανώσεις, στείλε τους σωστούς ανθρώπους στο κοινοβούλιο και πάνω απ’ όλα στάσου δίπλα στη γυναίκα της διπλανής πόρτας που γνωρίζεις πως κακοποιείται. Και αν είσαι θύμα κακοποίησης, μη σωπαίνεις άλλο. Δεν είσαι μόνη σου. Ζήτα βοήθεια από τις διάφορες κοινωνικές δομές της πολιτείας, απευθύνσου στην αστυνομία, δράσε, μίλα. Η ζωή σου είναι ένας καθρέφτης. Μην επιλέγεις να βλέπεις το είδωλό σου σημαδεμένο σε σώμα και ψυχή. Όποια και να είσαι, όπου και να είσαι, σου αξίζει κάτι καλύτερο.
Μυστικά, ψέματα και ανομολόγητες ενοχές. Εγκλήματα που αναζητούν επιτακτικά τους δράστες τους. Η υπέρτατη θυσία μιας μάνας που ζητά δικαίωση.
Μέσα από το κελί της η Στέλλα αφηγείται. Περιδιαβάζει στις φτωχογειτονιές της στερημένης παιδικής ηλικίας της∙ στους κακόφημους δρόμους της εφιαλτικής εφηβείας της∙ στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα όπου ακόνισε το μυαλό και την ψυχή της, αποφασισμένη να δώσει αξία και νόημα στην ύπαρξή της∙ στις δικαστικές αίθουσες όπου της έταξαν μια λαμπρή καριέρα δικηγόρου∙ στην πολυτελή έπαυλη της οικογένειας Μόραλη, όπου έλπιζε ότι θα δραπετεύσει οριστικά από τη μοίρα της, ότι θα βρει τον έρωτα, τη θαλπωρή και τη γαλήνη.
Όμως, η ζωή δε μένει ποτέ απλήρωτη. Η συνάντηση με το πεπρωμένο είναι αναπόδραστη. Και η Στέλλα πρέπει να επιλέξει τον καθρέφτη της και να αποδείξει από τι είναι φτιαγμένη. Κι ύστερα να κοιτάξει το είδωλό της κατάματα, διεκδικώντας την εξιλέωση και την ελπίδα που η ζωή τής αρνήθηκε.
Η ΕΛΕΝΑ ΓΚΙΚΑ-ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ γεννήθηκε το 1973. Σπούδασε αρχικά Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων, στη συνέχεια Πολιτικές Επιστήμες και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, ενώ συνεχίζει τις σπουδές της φοιτώντας στη Νομική Σχολή Αθηνών. Εργάστηκε σε μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ως διοικητικό στέλεχος και από το 2009 έχει τη θέση της Διευθύντριας Ανθρώπινου Δυναμικού στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Costa Navarino. Έχει ζήσει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και ταξιδεύει συχνά. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στην πόλη της Μεσσήνης με τον σύζυγό της και τα δυο παιδιά τους. Γράφει ερασιτεχνικά από τα μαθητικά της χρόνια, κυρίως διηγήματα, μονόπρακτα θεατρικά έργα και ποιήματα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν επίσης το μυθιστόρημά της ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΑ και το βιβλίο 7+1 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΗΓΕΣΙΑΣ.
Photo cover:pixabay.com/Anemone123
Πηγή:https://blog.psichogios.gr/via-kata-twn-gynaikwn-eleni-gika/
