Έχω πολλά κουσούρια. Ένα απ αυτά, είναι ότι θαυμάζω και επιλέγω να αγαπώ τους ανθρώπους γι ‘αυτό που είναι και όχι γι ‘αυτό που έχουν, όπως χρήματα, αξιώματα, και άλλα διάφορα αδιάφορα για μένα, χαρακτηριστικά.
Τον Valéry Giscard d’Estaing , τον γνώρισα πριν 20 χρόνια στο Παρίσι, όταν συμμετείχα στις εκδηλώσεις της υπέροχης και αεικίνητης συζύγου του, Anne-Aymone Giscard d’Estaing, για την ενίσχυση του Παιδικού Ιδρύματος ( Foundation pour l enfance), που είχε ιδρύσει η ίδια το 1977.
Στο παλάτι των Βερσαλλιών, κάθε χρόνο, γινόταν η πιο λαμπερή εκδήλωση της χρονιάς, με φιλανθρωπικό σκοπό, και καλεσμένους την παγκόσμια ελίτ. Καλεσμένοι κάθε φορά, μέλη διεθνών βασιλικών οικογενειών, όπως η πριγκίπισσα της Ουαλίας Νταϊάνα, η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, η βασίλισσα Paola και η πριγκίπισσα Mathilde του Βελγίου, η πριγκίπισσα της Σουηδίας Βικτώρια, η Bernadette Chirac, σύζυγος του Προέδρου Jacques Chirac, η αυτοκράτειρα Φαράχ Ντυμπά και πολλοί άλλοι.
Εκείνα τα χρόνια, ζούσα στο Λονδίνο δουλεύοντας για μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, που είχα ιδρύσει για τα κακοποιημένα παιδιά, την “FILIA”. Η οικογένεια μου, ζούσε και ζει στο Παρίσι, και αυτό μου έδινε την δυνατότητα, να δραστηριοποιούμαι και εκεί.
Την πρώτη φορά που συνάντησα τον Valéry Giscard d’Estaing θυμάμαι, ένα άγχος το είχα. Μου έσφιξε το χέρι εγκάρδια, μ ‘ένα αληθινό πλατύ χαμόγελο και μου είπε κάτι πολύ αστείο και συγχρόνως πολύ εύστοχο!
Ήταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος, απλός, πολύ σίγουρος για τον εαυτό του, με μεγάλο εκτόπισμα και το χαρακτηριστικό που τον έκανε τόσο ξεχωριστό, κατά την γνώμη μου, ήταν το χιούμορ του! Όπως λέει και ο Γκαίτε. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό που θεωρεί αστείο.
Το χιούμορ ήταν το όπλο του. Το ήξερε και σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή. Κάθε φορά που τον συναντούσα, μου έκανε εντύπωση, ότι με ρωτούσε το ίδιο πράγμα ακριβώς και καθόλου τυχαία, εννοείται. Το λέω γιατί, αν και τον συναντούσα μία – δύο φορές τον χρόνο, θυμόταν ακριβώς το θέμα, που πυροδοτούσε τον διάλογο μεταξύ μας και τα γέλια.
Ποιο ήταν το θέμα θα με ρωτήσετε…. Ναι….. οι απόψεις μου για την πολιτική γενικά.
Ο Valéry Giscard d’Estaing έγραψε ένα ρομαντικό μυθιστόρημά, το δεύτερο, που εκδόθηκε την 1η Οκτωβρίου του 2009 στη Γαλλία, με τίτλο “The Princess and the President”. Είναι μία ιστορία ενός Γάλλου αρχηγού κράτους που έχει έναν ρομαντικό δεσμό με μία γυναίκα, που ονομάζεται Patricia, Princess of Cardiff.
Θα μπορούσε να γράψει, για οποιοδήποτε πολιτικό θέμα, σοβαρό και χρήσιμο για την υστεροφημία του, όπως κάνουν οι περισσότεροι άλλωστε, αλλά αυτός προτίμησε να γράψει μια ιστορία αγάπης…..
Αυτό για μένα, τα λέει όλα.
Au revoir Monsieur Le President!
