Χιλιάδες χρόνια, ζωής.. Ζωές τρισεκατομμύριες.. Χρωματοσώματα ατελείωτα στο άπειρο πλανώνται..
Στιγμές και ιστορίες, που μετρούν το αμέτρητο του κόσμου.
Ίχνη που αποτυπώνονται, άλλοτε βαθιά κι ανεξίτηλα κι άλλοτε επιφανειακά κι εξίτηλα τριγύρω.
Όλα όμως, αφήνουν το στίγμα τους, στον Αιθερικό μας Κόσμο..
Το ίδιο κι οι ψυχές, που βρίσκουν καταφύγιο και ζωή, σε κάθε καινούργιο σώμα και βάζουν πλώρη για ένα ταξίδι στ’ ανοιχτά, ταξίδι που μέλλει να διαγράψει τη δική του αποκλειστικότητα, με προορισμό το “Άγνωστο”.. όπως όλοι διαπιστώνουμε και πολύ καλά γνωρίζουμε ..
Όσο για τις πολλές ζωές, τις άπειρες της ανθρωπότητας..
Το μέτρημα αυξάνεται, οι ιστορίες πληθύνονται, κι η αναπαραγωγή παραμένει σταθερή διαχρονική αξία της φύσης του ανθρώπου..
Όπως όλα δείχνουν, τα χρόνια θα συνεχίσουν ανενόχλητα κι αυτόνομα να πολλαπλασιάζονται, το ίδιο κι οι ζωές, το ίδιο κι οι ιστορίες, το ίδιο κι οι στιγμές μας.
Το ζητούμενο είναι, τι θέλει ο καθένας από εμάς να αφήσει πίσω του, όταν θα παραδώσει τη σκυτάλη στους επόμενους, εκείνους που θα συνεχίσουν την ιστορία του(ς).
Το ζητούμενο είναι, πόσο σέβεται τελικά ο καθένας από εμάς, αυτήν την αποκλειστικότητά του, τη μοναδικότητα της ύπαρξης του.. και τελικά αναλογίσου από τι είναι φτιαγμένη η ψυχή Σου..
